Αναρρίχηση
Η αναρρίχηση στα Μετέωρα δεν ανακαλύφθηκε για τις ανάγκες του εναλλακτικού τουρισμού. Υπάρχει, σαν δράση πριν ακόμη την κτήση των μοναστηριών.
Οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες είναι του 11ου αιώνα και αφορούν τη σκήτη της Δούπιανης, αλλά πιθανολογείται πως οι πρώτοι ασκητές έφτασαν εδώ πολύ νωρίτερα. Σκαρφάλωναν και φώλιαζαν στις φυσικές κοιλότητες των βράχων, εκεί που μόνο οι αετοί μπορούσαν να φτάσουν. Ο λόγος δεν ήταν μόνο η απομάκρυνση από τα γήινα, ήταν και η επίπονη προσπάθεια σε συνδυασμό με τον ίλιγγο, που θα αποδείκνυαν την πίστη.
Σιγά, σιγά ο μοναχισμός πήρε πιο οργανωμένη μορφή αλλά η αναρρίχηση δεν σταμάτησε. Με σκοινιά, με δίχτυα με κάθε δυνατό για την εποχή μέσο, οι ασκητές σκαρφάλωναν στις μονές τους. Στις σκήτες που σώζονται μπορείτε ακόμα να δείτε τα ξύλινα δοκάρια και τις υποδοχές στο βράχο τα οποία δημιουργούσαν υποτυπώδεις σκαλωσιές. Αργότερα οι ασκητές έφτιαξαν τις συρόμενες ξύλινες ανεμόσκαλες και το 1366 ο ελληνοσέρβος βασιλιάς Συμεών Ούρεσης ο Παλαιολόγος επέτρεψε την ανέγερση των πύργων αναβάσεως με τα δίχτυα και τα μεταγενέστερα σιδερένια κλουβιά. Tα σκαλιά που επέτρεψαν και την πρόσβαση στους επισκέπτες διαμορφώθηκαν μετά το 1922.
Στις μέρες μας, παρά την αντίθεση των μοναχών, η αναρρίχηση στους σαθρούς βράχους των Μετεώρων είναι απολαυστική και αποτελεί όνειρο ζωής για πολλούς λάτρεις του σπορ σε όλο τον κόσμο.
Το να βλέπεις δε τους αναρριχητές να σκαρφαλώνουν με σχοινιά και τηρώντας τις σωστές προδιαγραφές ασφαλείας είναι εξ ίσου συναρπαστικό.
Πεζοπορία
Ανακαλύψτε τα Μετέωρα από έναν άλλο δρόμο, μέσα από τις περιπατητικές διαδρομές που κρύβονται ανάμεσα στα τεράστια βράχια. Μπορείτε χωρίς να έχετε ιδιαίτερη εμπειρία, να επισκεφθείτε και τις 6 εν λειτουργία μονές με τα πόδια, μέσα από τρείς συγκεκριμένες διαδρομές οι οποίες εκμεταλλεύονται τα μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν παλιά οι μοναχοί για να μεταβαίνουν από τη μια μονή στην άλλη ή να κατεβαίνουν στα χωριά για προμήθειες.