Στις κοσμικές παραλίες της ανατολικής πλευράς του νησιού θα βρείτε τα πάντα: beach bar, καντίνες, ομπρέλες-ξαπλώστρες, θαλάσσια σπορ, εστιατόρια και ταβέρνες, ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Όσοι επιλέξετε να μείνετε στους οικισμούς της Καλντέρας θα πρέπει να γνωρίζετε ότι θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ιδιωτικό όχημα, ή λεωφορείο για να κάνετε ένα… αξιοπρεπές μπάνιο στη θάλασσα. Διαφορετικά θα αρκεστείτε στην πισίνα του ξενοδοχείου σας, μια λύση εξαιρετική αν σκεφτεί κανείς τη μοναδική θέα που θα απολαμβάνετε στο ηφαίστειο καθώς κολυμπάτε ή κάνετε ηλιοθεραπεία στην ξαπλώστρα σας.
Μια μικρή παραλία, προσβάσιμη μόνο με σκάφος, είναι η Μουζακιά, ανάμεσα στο Ημεροβίγλι και την Οία. Τα νερά εκεί είναι κρυστάλλινα και αξίζει να κάνετε μια βουτιά.
Τα Αλμυρά. Η ερημική παραλία, που θυμίζει υπαίθριο μουσείο γλυπτικής, είναι σχετικά άγνωστη στους επισκέπτες, καθώς έχει πρόσβαση από χωματόδρομο που ξεκινάει λίγο πριν από τον οικισμό του Ακρωτηρίου.
Το λιμανάκι Αμμούδι εμφανίζεται στις καρτ ποστάλ μαζί με την Οία που είναι κτισμένη από πάνω του. Η εικόνα του είναι υπέροχη με τα χρωματιστά και λευκά σπίτια, τα πολύχρωμα βότσαλα, τον μόλο, τη λιλιπούτεια παραλία – για όσους δεν θέλουν να ψάξουν πολύ μακριά για το πού θα κάνουν τη βουτιά τους πριν από το φαγητό. Σχεδόν πάνω στο νερό βρίσκονται τα ταβερνάκια. Για να βουτήξετε μπορείτε επίσης να πάτε στα βράχια πίσω από τον φάρο ή να νοικιάσετε βάρκα για να φτάσετε στη γειτονική –επίσης μικρή– παραλία Αρμένη, ή στο νησάκι του Αγίου Νικολάου που έχει πολύ καθαρά νερά. Στην περιοχή λειτουργεί και καταδυτικό κέντρο.
Η Άσπρη παραλία και τα Καμπιά. Λευκά πανύψηλα βράχια, ελαφρόπετρα, μαύρη άμμος και λευκό βότσαλο, πεντακάθαρα νερά. Η μικρή παραλία κάνει πλήρη αντίθεση με την γειτονική της Κόκκινη, έχει λίγες ομπρέλες-ξαπλώστρες και καντίνα σκαμμένη στο βράχο. Μπορείτε να έρθετε από μονοπάτι που ξεκινάει από τη διπλανή παραλία Καμπιά, ή με βάρκα από το Ακρωτήρι και την Κόκκινη παραλία. Τα Καμπιά έχουν πολύ ωραία νερά, ξαπλώστρες και ταβέρνα.
Η Βλυχάδα. Μεγαλειώδες το θέαμα που χαρίζουν τα λευκά ηφαιστειακά πετρώματα της Βλυχάδας, την οποία πάντως αρκετές ημέρες την πιάνει ο αέρας. Οργανωμένη κατά σημεία, διαθέτει στην αρχή της μια πολύ καλή καντίνα… delicatessen που θα σας εφοδιάζει με τα απαραίτητα όση ώρα κάνετε μπάνιο και ηλιοθεραπεία. Στο μέσον της θα βρείτε το καλό beach bar «Θέρος wave bar» φτιαγμένο πάνω στο κύμα, με τροπικό ντεκόρ, σνακ, καφέ και κοκτέιλ. Διοργανώνει και διάφορα event. Στην παραλία συχνάζουν ζευγάρια, γυμνιστές και gay αφού είναι πολύ μεγάλη και έχει χώρο για όλους. Στο λιμανάκι υπάρχουν ταβέρνες και το μεγάλο πολυτελές ξενοδοχείο «Νotos Therme and SPA».
Ο Βουρβούλος και το Ξηροπήγαδο. Ήσυχη παραλία ο Βουρβούλος με μαύρο βότσαλο, λίγες ομπρέλες, αρμυρίκια και «σύρματα» για τις βάρκες των ψαράδων (μικρά μονόχωρα παράλια κτίσματα με χρωματιστές πόρτες που συναντάμε και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων). Συνέχεια του Βουρβούλου είναι η παραλία Ξηροπήγαδο, επίσης με μόλο, «σύρματα» και μια σπηλιά.
Ο Γιαλός. Το μαύρο χρώμα κυριαρχεί και η πρόσβαση γίνεται με τα πόδια, στην παράξενη αυτή παραλία όπου υπάρχουν μόνο λίγα υπόσκαφα. Έχει μαύρο βότσαλο, κόκκινα βράχια και προσφέρει μοναδική θέα στην καλντέρα. Για να πάτε θα οδηγήσετε προς τον φάρο του Ακρωτηρίου, θα προσπεράσετε την πινακίδα για τα Μέσα Πηγάδια και θα πάτε δεξιά στον πρώτο χωματόδρομο για να παρκάρετε εκεί που τελειώνει. Από εκεί θα περπατήσετε για 10‘
Ο Έξω Γιαλός (ή παραλία Καρτεράδου). Μαύρο ψιλό βότσαλο, σκούρα μπλε νερά, αρμυρίκια για σκιά κι ένα τοπίο με μεγάλα σμιλεμένα βράχια. Αν δε μπορέσετε να κολυμπήσετε –καθώς την πιάνει αρκετά ο αέρας– καθίστε στη βεράντα της ταβέρνας «Ανθρωπάκος». Το μυστικό εδώ είναι ότι κάτω από την ταβέρνα της και προς τα αριστερά (όπως κοιτάτε τη θάλασσα) υπάρχει μια μικρή παραλία, πάνω από την οποία θα δείτε πετρώματα σε πανέμορφους σχηματισμούς. Σε κάποια σημεία σχηματίζονται μικρά «φαράγγια» – μια πρόκληση για όσους αγαπούν την αναρρίχηση.
Η Θέρμη (ή Χριστός) και η Πλάκα. Μαύρα βότσαλα και ελαφρόπετρα, κόκκινα ηφαιστειακά πετρώματα και οι γεωθερμικές πηγές με τα γκρεμισμένα λουτρά που άλλοτε προσέφεραν φυσικό… SPA. Αν τη δείτε κάνοντας με σκάφος το γύρο της καλντέρας θα σας εντυπωσιάσει το εκκλησάκι Χριστός τ’ Αθέρμι που είναι κτισμένο μέσα στο βράχο και δίπλα του τα υπόσκαφα ερειπωμένα σπιτάκια. Θα πάτε από καλντερίμι και στη συνέχεια μονοπάτι που ξεκινάει κάτω από την πιτσαρία «Τ’ Αθέρμι», μετά το Μεγαλοχώρι. Παρόμοια –και εξ ίσου απομονωμένη– είναι και η κοντινή παραλία Πλάκα. Μόνο που για να φτάσετε χρειάζεται να κατηφορίσετε αρκετά (και φυσικά να ανηφορίσετε στην επιστροφή) χρησιμοποιώντας ένα εντυπωσιακό καλντερίμι, το οποίο περνάει από το εκκλησάκι της Παναγιάς της Πλάκας και τις εγκαταστάσεις των λουτρών που βρίσκονται λίγα μέτρα πάνω από τη θάλασσα.
Ο Κάθαρος. Το αλλοτινό μυστικό της περιοχής, αποκαλύφθηκε όταν έγινε ο δρόμος προς το Αμμούδι. Σήμερα αρκετοί κατεβαίνουν το μικρό μονοπάτι προς την ωραία παραλία που έχει γκρίζα άμμο και ψιλό βότσαλο και είναι χωρισμένη στη μέση από βράχια. Το τοπίο γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον όταν το κοιτάζει κανείς από το νερό, αφού τα άσπρα και τα μαύρα ηφαιστειακά υλικά παίζουν παιχνίδι με τον ήλιο. Από την παραλία έχετε θέα στη Θηρασιά.
Το Καμάρι. Γκρουπ τουριστών από όλο τον κόσμο, χιλιάδες ομπρέλες και ξαπλώστρες (τουλάχιστον τόσες δείχνουν), θαλάσσια σπορ, δεκάδες μαγαζιά. Η παραλία είναι από τις μεγαλύτερες στις Κυκλάδες και γεμάτη ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια. Η μαύρη άμμος καίει τα πόδια και η θέα στον Προφήτη Ηλία και την αρχαία Θήρα που υψώνονται από πάνω ανακουφίζει το βλέμμα όταν κολυμπάς. Το βράδυ που ανάβουν τα φώτα, ο παραλιακός δρόμος γίνεται μια ατέλειωτη περαντζάδα και τα αρώματα των γυναικών αναμιγνύονται με τις μυρωδιές των φαγητών.
Η Κόκκινη παραλία. Μια παραλία-φωτιά που αποτελεί πραγματικό αξιοθέατο. Κυριαρχούν εδώ τα κόκκινα κατακόρυφα ηφαιστειογενή βράχια και το ψιλό κοκκινωπό βότσαλο. Θαυμάστε το άγριο τοπίο και κολυμπήστε, ή νοικιάστε κανό και ποδήλατα θαλάσσης για να απολαύσετε το θέαμα από το νερό. Προμήθειες δεν χρειάζεστε, λειτουργούν αναψυκτήρια που παίζουν και μουσική. Αν αποφασίσετε να κάνετε τη δεκάλεπτη πεζοπορία από το λιμανάκι στο Ακρωτήρι, στη διαδρομή θα χαζέψετε και την πραμάτεια των διάφορων μικροπωλητών. Διαφορετικά, θα έρθετε με καΐκι ή βάρκα που θα βρείτε στο Ακρωτήρι, το Καμάρι ή την Περίσσα.
Ο Κολούμπος και το Πορί. Ψιλό μαύρο βότσαλο κι ένας εντυπωσιακός τεράστιος βράχος που το μεσημέρι προσφέρει τη σκιά του. Την παραλία προτιμούσαν –και προτιμούν ακόμη– οι γυμνιστές, καθώς και οι gay. Δεν είναι οργανωμένη και εδώ έχετε πολλές ελπίδες να αποφύγετε την πολυκοσμία. Πίσω από το βράχο της νότιας πλευράς της θα ανακαλύψετε το Πορί, στο οποίο μπορείτε να πάτε και κατευθείαν από τον κεντρικό ασφαλτόδρομο που διατρέχει τη βορειοανατολική πλευρά της Σαντορίνης. Το προτιμούν οι ντόπιοι με τις οικογένειές τους. Σε μικρή απόσταση προς τα ανατολικά του Κολούμπου βρίσκεται ο ομώνυμος υποθαλάσσιος κρατήρας που εξερράγη το 1650 για τελευταία φορά.
Τα Μέσα Πηγάδια. Ψιλό λευκό βότσαλο και υπέροχα βράχια από ελαφρόπετρα. Την παραλία, που μοιάζει με την Βλυχάδα, προτιμούσαν παλιότερα οι πιο «εναλλακτικοί» και οι μοτοσικλετιστές. Σήμερα είναι σχετικά οργανωμένη με ομπρέλες και ταβερνάκια. Πολύχρωμη πινελιά οι πόρτες από τα «σύρματα» (τα μικρά κτίσματα για τις βάρκες) που θα δείτε τριγύρω.
Ο Μονόλιθος και η Αβίς. Ρηχά νερά, μαύρη άμμος και καλή οργάνωση. Την προτιμούν οικογένειες με παιδιά και έχει παιδική χαρά με ξύλινα παιχνίδια. Επίσης μερικές πολύ καλές ταβέρνες, καφέ, μίνι μάρκετ και κιόσκια. Τη χαρακτηρίζει το εργοστάσιο της τοματοποιίας Νομικού, του 1922 και ο περίφημος μονόλιθος που θα τον δείτε οδηγώντας προς το αεροδρόμιο, περιτριγυρισμένο από κτίσματα. Η συνέχεια του Μονόλιθου προς τα νότια είναι η παραλία Αβίς (ή παραλία της Εξω Γωνιάς). Την προτιμούν οι wind surfers και γενικά όσοι ασχολούνται με τα θαλάσσια σπορ, αφού την πιάνει ο αέρας. Πήρε το όνομά της από το παλιό εργοστάσιο τοματοποιίας Α.Β.Ι.Σ. που κατεδαφίστηκε πρόσφατα.
Οι Μπαξέδες και ο Παράδεισος. Είναι η μεγάλη παραλία κοντά στην Οία και την προτιμούν οικογένειες και ζευγάρια. Έχει σκούρα άμμο και ηφαιστειακά βράχια, μικρά ξενοδοχεία και ταβέρνες. Οδηγώντας στον κεντρικό δρόμο που είναι παράλληλος με την ακτή μπορείτε να διαλέξετε το σημείο όπου θα κατέβετε. Αυτό τον δρόμο, μάλιστα, αρκετοί τον προτιμούν και για τον πρωινό ή απογευματινό τους περίπατο αφού προσφέρει όμορφη θέα προς τη θάλασσα αλλά και προς τα περιβόλια. Σχετικά κοντά στην παραλία βρίσκεται και το οινοποιείο του Πάρη Σιγάλα.
Περίβολος. Μαζί με την Περίσσα είναι οι πιο γνωστές και πολυσύχναστες παραλίες του νησιού και βρίσκονται στη νοτιοανατολική του πλευρά. Έχουν μαύρη άμμο, καθαρά νερά και μια σειρά από beach bar με έθνικ στυλ (ονειρικά κρεβάτια και χαλιά πάνω στην άμμο, μαξιλάρες, ξύλινα φωτιστικά κ.λπ.). Υπάρχει επίσης υποδομή για θαλάσσια σπορ, γήπεδα beach volley, ταβέρνες και ουζερί, καφέ, μπαρ, club και ξενοδοχεία. Συνέχεια του Περίβολου είναι η πιο ήσυχη παραλία του Αγίου Γεωργίου.
Στην Περίσσα(ή Πέρισσα όπως είναι το επίσημο όνομά της) διατηρούνται κάποια από τα παλιά, πιο ροκ, στέκια, ανάμικτα με τουριστικά εστιατόρια αισθητικής ’70s. Το σύνορό της με τον Περίβολο είναι το «Yazz», το πρώτο beach bar που άνοιξε στη Σαντορίνη. Η Περίσσα με την ψιλή μαύρη άμμο διατηρεί τη γοητεία της, καθώς βρίσκεται στη σκιά του εντυπωσιακού Μέσα Βουνού που τη χωρίζει από το Καμάρι. Στην παραλία υπάρχουν ξαπλώστρες, water park και καταδυτικό κέντρο. Δίπλα στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού λειτουργεί το μουσείο Ορυκτών και Απολιθωμάτων, που έφτιαξε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θήρας το 2006.