Ρόδος

Όλοι οι λαοί που έφτασαν εδώ, είτε ειρηνικά, είτε ως επιδρομείς, είτε μαζικά, είτε ως άτομα, ή ολιγομελείς ομάδες άφησαν τα σημάδια τους πάνω στο σώμα της όμορφης Ρόδου. Το αποτέλεσμα ήταν πάντα ένα πολιτιστικό αμάλγαμα μεγάλης αντοχής που έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας. Πάντοτε η Ρόδος ήταν πλούσιος τόπος, τόσο σε παραγωγή του εδάφους, όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό.

Από τις ανασκαφές και τις αρχαιολογικές έρευνες γνωρίζουμε ότι κατοικήθηκε τουλάχιστον από την Νεολιθική Εποχή. Η μυθολογική και αρχαία παράδοση του τόπου, σε συνδυασμό με την επιστημονική έρευνα, αναφέρει ως πρώτους κάτοικους τους Κάρες, τους Φοίνικες και τους Μινωίτες Κρήτες. Οι τελευταίοι αποδεδειγμένα έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή της Ιαλυσού από τον 15ο π.Χ. αιώνα και έχουν οδηγήσει το νησί σε μεγάλη οικονομική και πολιτιστική ακμή.
Η Ρόδος ακολουθεί την τύχη της Κρήτης και υποκύπτει για περισσότερα από 350 χρόνια στους Μυκηναίους Αχαιούς που την οδηγούν σε ψηλά επίπεδα ευημερίας.
Το 1.100 π.Χ. έρχονται κατά κύματα οι Έλληνες Δωριείς που ιδρύουν τις τρεις μεγάλες και αργότερα φημισμένες πόλεις της Λίνδου, της Καμείρου και της Ιαλυσού. Ακολουθούν την τύχη των δωρικών πόλεων της Νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας και σε συμμαχία με αυτές φτάνουν πάλι σε υψηλά επίπεδα ανάπτυξης, γεγονός που φέρνει πλούτο και ευημερία στους κατοίκους του νησιού.

Ονόματα πρώτης γραμμής αυτής της εποχής είναι ο τύραννος της Λίνδου Κλεόβουλος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας και ο φημισμένος πολυολυμπιονίκης Διαγόρας.
Το 408 π.Χ. οι τρεις μεγάλες πόλεις ιδρύουν από κοινού μια καινούρια πρωτεύουσα του νησιού, την Ρόδο που συνεχίζει να ακμάζει αλματωδώς.

Όλο αυτό το διάστημα ακολουθούν την τύχη της υπόλοιπης Ελλάδας και εμπλέκονται στις περιπέτειες του Ελληνισμού στην σύγκρουσή του με τους Πέρσες.

Κατά τους Μακεδονικούς και Ελληνιστικούς χρόνους πέρασαν στην επιρροή των Μακεδόνων και αργότερα των Πτολεμαίων της Αιγύπτου. Και πάλι η πόλη, και κατ' επέκταση το νησί της Ρόδου, γνωρίζουν πολύ μεγάλη ακμή, ίσως την μεγαλύτερη της ιστορίας τους. Και είναι τόση η ισχύς της, που σταματάει τον φημισμένο Μακεδόνα στρατηγό Δημήτριο τον Πολιορκητή το 305 π.Χ. Σε ανάμνηση αυτής της περιφανούς νίκης τους υψώνουν το πιο φημισμένο άγαλμα της Αρχαιότητας, τον περίφημο Κολοσσό της Ρόδου, που ονομάστηκε έτσι λόγω του μεγέθους του και αποτέλεσε ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Κατά την διάρκεια της επέκτασης και κυριαρχίας της Ρώμης η Ρόδος βρέθηκε σύμμαχος των Ρωμαίων, αλλά υφίσταται πολλές καταστροφές κατά την διάρκεια των εμφυλίων σπαραγμών ανάμεσα στους Ρωμαίους στρατηγούς.

Η Ρόδος είναι από τα πρώτα μέρη της Ελλάδας που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, ο οποίος διδάχτηκε στο νησί από τον Απόστολο των Εθνών Παύλο (57 μ.Χ.).

Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους γνωρίζει περιόδους ακμής γι' αυτό τραβάει τα βλέμματα πολλών επιδρομέων.
Πέρσες, Σαρακηνοί και Σταυροφόροι εισβάλουν και λεηλατούν πολλές φορές το νησί που γνωρίζει μεγάλες καταστροφές.
Τελικά το 1306 η Ρόδος, μαζί με την Κω και την Λέρο πωλούνται στους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Υπό την κυριαρχία των Ιωαννιτών Ιπποτών η Ρόδος γνωρίζει ξανά την ακμή και την ευημερία και καθίσταται μεγάλο στρατιωτικό, εμπορικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτής της λαμπρής εποχής αποτέλεσμα είναι η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου που βλέπουμε σήμερα και θαυμάζουμε όλοι. Επίσης, αποτέλεσμα αυτής της οικονομικής και πολιτιστικής άνθησης του τόπου είναι η διαμόρφωση μιας συλλογικής ψυχοσύνθεσης των ντόπιων που επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας.

Αλλά το 1522, μετά από έξι μήνες στενής πολιορκίας από τους Οθωμανούς του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, η πόλη-κάστρο πέφτει στα χέρια των Τούρκων που εκείνη την εποχή ήταν ανίκητοι και λίγα χρόνια μετά έφτασαν μέχρι τα προάστια της Βιέννης, όπου κατάφεραν τελικά οι Ευρωπαίοι να τους σταματήσουν.

Η Ρόδος παρέμεινε στην κυριαρχία των Τούρκων μέχρι το 1912 που έφτασαν στο νησί καινούριοι κατακτητές. Οι Ιταλοί, που στην αρχή ο λαός τους υποδέχτηκε ως ελευθερωτές, αλλά γρήγορα κατάλαβαν όλοι ότι επρόκειτο για έναν καινούριο σκληρό δυνάστη, έστω και ομόθρησκο. Το μόνο καλό που είδε η Ρόδος από τους κατακτητές αυτούς ήταν το δίκτυο των υποδομών που ανέπτυξαν για τους δικούς τους λόγους οι Ιταλοί, καθώς επίσης και τα πολλά κτίρια που έκτισαν.
Όλα αυτά, μετά την ένωση της Ρόδου με την Ελλάδα, αποτέλεσαν ένα σοβαρό παράγοντα που βοήθησε το νησί να συνέλθει γρήγορα από τις καταστροφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που προξένησαν οι κατακτητές Ιταλοί και Γερμανοί και οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί.
Έπειτα από μια τρίχρονη κατοχή και διακυβέρνηση από τον Βρετανικό στρατό η Ρόδος και όλα τα Δωδεκάνησα, ενσωματώθηκαν οριστικά με την Ελλάδα τον Μάρτιο του 1948.

Από τότε ακολούθησε τις τύχες της υπόλοιπης Ελλάδας και σήμερα είναι ένα πανέμορφο ελληνικό νησί που με τις μοναδικές του φυσικές ομορφιές, τους σπουδαίους πολιτιστικούς του θησαυρούς, την εργατικότητα των κατοίκων της έχει εξελιχθεί σε ένα πρώτης γραμμής τουριστικό προορισμό. Η τουριστική ανάπτυξη, σε συνδυασμό με τη πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου έχει φέρει πάλι ευημερία στο νησί της Ρόδου.