Υδρα

Τα υδραίικα αρχοντικά σπίτια, αδιάψευστοι μάρτυρες της οικονομικής ευμάρειας και της ακμής που γνώρισε το νησί στα τέλη του 18ου αιώνα, υψώνονται επιβλητικά μέχρι σήμερα και εντυπωσιάζουν με τον όγκο και την μεγαλοπρέπεια τους, παρά τη λιτή τους εμφάνιση. Διατηρούν πολλά από τα στοιχεία των λαϊκών κατοικιών, αλλά λόγω του όγκου τους, θυμίζουν φρούρια στην εξωτερική τους όψη. Τα αρχοντικά της Ύδρας είναι πετρόκτιστα και συνήθως, λόγω του επικλινούς εδάφους, τριώροφα ή τετραώροφα. Τα περισσότερα διαθέτουν εξωτερική σκάλα που καταλήγει σε ταράτσα. Τα δωμάτια τους είναι μεγάλα, ψηλοτάβανα, με καμάρες, με ανάγλυφη εσωτερική διακόσμηση, τοιχογραφίες, γιρλάντες, γεωμετρικές συνθέσεις στα μαρμάρινα δάπεδα, θυρώματα και ζωγραφιστά ξύλινα ταβάνια.

Υπήρχαν χωριστά δωμάτια για τους άνδρες και τις γυναίκες, μεγάλη σάλα, ένα μικρό δωμάτιο όπου βρισκόταν το εικονοστάσι και ειδικός χώρος για το κάπνισμα του ναργιλέ. Οι βοηθητικοί χώροι βρίσκονταν συνήθως έξω από το κυρίως σπίτι. Φημισμένα είναι τα υδραίϊκα έπιπλα, που έδιναν μεγαλοπρέπεια στα επιβλητικά σπίτια, με την εξαιρετική τους κατασκευή και ποιότητα, φερμένα συχνά από τη Δύση.

Οι συνηθισμένες κατοικίες περιβάλλονται από αυλή περιτοιχισμένη με μάντρα και είναι απλές, σε ορθογώνιο σχήμα, με κεραμοσκεπή, γείσα από πωρόλιθο και επίπεδες αυστηρές προσόψεις, που διακόπτονται από ανοίγματα συμμετρικά τοποθετημένα. Στα περισσότερα σπίτια συναντάμε στέρνες και μαρμάρινες κρήνες.

Μοναδικό διακοσμητικό στοιχείο είναι το λευκό περίγραμμα των παραθύρων, που γίνεται με άσβεστη για να σπάει τη μονοτονία της γκρίζας πέτρας. H γκρίζα πέτρα, που αφθονεί στην Ύδρα και στη γειτονική Δοκό, το ξύλο και η "κοκκίνα", ένα κονίαμα αργιλικού χρώματος, είναι τα κύρια οικοδομικά υλικά των σπιτιών.