Τοπικές Γεύσεις
Τον αιώνα της Αναγέννησης η Βενετία λειτουργούσε ως ευρωπαϊκό κέντρο διακίνησης μπαχαρικών και ζάχαρης, που τροφοδοτούσε με πολυτέλεια και πλούτο όλη την Ευρώπη. Η Κέρκυρα ήταν Βενετσιάνικο λιμάνι για 411 χρόνια, και ως επακόλουθο της βενετικής κυριαρχίας επιβλήθηκε στην Κέρκυρα η βενετσιάνικη κουζίνα και τρόπος διατροφής. Οι Ενετοί έφεραν καινούργια προϊόντα και δίδαξαν στους Κερκυραίους πώς να τα τρώνε, όπως το καλαμπόκι, η ντομάτα, τα φασόλια, η πιπεριά, αλλά και ο καφές, η σοκολάτα και πολλά άλλα. Σύντομα όμως εκτιμήθηκαν από τους Κερκυραίους και ενσωματώθηκαν στην καθημερινή διατροφή τους και έτσι φθάνουν ως τις μέρες μας σχεδόν αναλλοίωτα.
Με τυπικά μεσογειακά χαρακτηριστικά (κοινή βάση το λάδι, τα λαχανικά, τα ζυμαρικά και πολλά μυρωδικά) η σημερινή Κερκυραϊκή κουζίνα αναδεικνύει τις ξεχωριστές επιδράσεις που δέχτηκε το νησί. Η αστική κουζίνα (η κουζίνα της χώρας όπως συνηθίζεται να λέγεται), είναι καθαρά βενετσιάνικη. Η κουζίνα της υπαίθρου, πιο φτωχή, βασίζεται στα γεωργικά προϊόντα που καλλιεργούνται παράλληλα με την επιβεβλημένη από τους Ενετούς καλλιέργεια της ελιάς στο νησί. Μετά από τόσους αιώνες τα ονόματα των φαγητών δεν άλλαξαν σχεδόν καθόλου. Ο εποικισμός των Ελλήνων από την άλλη Ελλάδα, ακόμα και μετά την Ένωση, δεν άφησε σχεδόν κανένα αχνάρι στην τοπική κουζίνα. Η μαζική διάδοση της κλασσικής ελληνικής κουζίνας (η οποία περιείχε πολλές επιδράσεις από τους Τούρκους κατακτητές) πραγματοποιήθηκε μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Χαρακτηριστικές σπεσιαλιτέ του νησιού που πρέπει να δοκιμάσετε είναι η Στραπατσάδα (Strapazzada, ζουμί πηχτό από κόκαλα, σουρωμένο και ενισχυμένο με λίγο βούτυρο, ανακατεμένο με χτυπητά αυγά, αλάτι, αρκετό πιπέρι και λίγες σταγόνες κονιάκ), η μανέστρα Κολοπίμπιρι (Collu pimpiri [με πιπέρι], κριθαράκι με κόκκινη σάλτσα από φρέσκο κομιντόρο (ντομάτα), κρεμμύδια, καρότα και σέλινο, αλάτι, κανέλα, γαρύφαλλα και πολύ κοκκινοπίπερο), το Ρύζι - μπίζι (Rizi-bizi, παραδοσιακό βενετσιάνικο ριζότο, εθνικό πιάτο της Βενετίας, σερβιριζόταν στο Δόγη την ημέρα της γιορτής του Αγίου Μάρκου, 25 Απριλίου. Ρύζι, μπιζέλια, ψιλοκομμένο κρεμμύδι και χοιρομέρι, αλάτι, πιπέρι), η Παστιτσάδα (pastizzada, το πιο δημοφιλές φαγητό στην Κέρκυρα, με μοσχαρίσιο κρέας παραγεμισμένο με λεπτοκομμένο σκόρδο, μαϊντανό και αλατοπίπερο. Στη σάλτσα ντομάτας χρησιμοποιούνται λάδι, κρεμμύδι, κανέλα, γαρύφαλλο, αλατοπίπερο, μοσχοκάρυδο, μπαχάρι, κύμινο και φύλλα δάφνης. Η χωριάτικη παστιτσάδα γίνεται με κόκορα), το Στουφάδο (El stufadin, στιφάδο με κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος, που προηγουμένως έχουν μαριναριστεί όλη νύχτα σε κρασί, κρεμμύδι, λαχανικά και μυρωδικά και τσιγαρίζεται με λάδι και ψιλοκομμένη παντσέτα και μετά βράζεται με όλη την μαρινάτα), το Σοφρίτο (Soffrito, λεπτές φέτες τηγανισμένου μοσχαρίσιου κρέατος, με άσπρη σάλτσα από ψιλοκομμένο σκόρδο, μαϊντανό, άσπρο πιπέρι, άσπρο κρασί, αλάτι και ξύδι), το Μπουρδέτο (Bordeto, βραστός σκορπιός ή γαλέος ή μπακαλιάρος παστός ξαλμυρισμένος καλά, με κόκκινη καυτερή σάλτσα, που στο τέλος σβήνεται με χυμό φρέσκου λεμονιού), το Σαβόρο ή Σαβούρο ("Pesse in Saor", στρωμένα σε πήλινο τσουκάλι μικρά ψάρια, συνήθως σαρδέλες αλλά και γόπες ή μεγάλες μαρίδες, μαριναρισμένες σε σάλτσα άσπρη με ψιλοκομμένο σκόρδο, δενδρολίβανο, ξύδι, και μαύρες σταφίδες), και πολλά άλλα..
Όσον αφορά τα γλυκά, δοκιμάστε Μάντολες (Mandorle, καβουρδισμένο και καραμελωμένο αμύγδαλο), Τζίντζολα ξερή (αποξηραμένα τζίτζιφα με σταφίδες και σουσάμι), Συκομαΐδα ή συκόπιτα, (από μούστο και ξεραμένα σύκα, αρωματισμένη με γλυκάνισο, πιπέρι και ούζο), Πασταφρόλλες (Pasta frolla, γλυκό με ζύμη και μαρμελάδα, ευρέως διαδεδομένο στα Επτάνησα), Μαντολάτο (Mandolato, Γλύκισμα φτιαγμένο από ταχίνι, ασπράδι αυγού, μέλι, και ολόκληρα αμύγδαλα) Κουτσούλους πιπεράτους (Pevarini, μικρές ζύμες από ζάχαρη, νερό, αλεύρι, μέλι και πιπέρι, ψημένες στο φούρνο), Φογάτσα (Fogassa de Pasqua, είδος τσουρεκιού βενετσιάνικης προέλευσης, που βρίσκεται σε όλους τους παραδοσιακούς φούρνους του νησιού), Μουσταστόνια (Mostazzoni, αμύγδαλα αλεσμένα με ζάχαρη αυγά και βανίλια, πλασμένα σε μπάλες και ψημένα σε σιγανό φούρνο), και άλλα.
Από ποτά ψάξτε να βρείτε τζιτζιμπίρα (ή τσιτσιμπύρα –ginger beer–, το σήμα κατατεθέν των Επτανήσων από την εποχή των Εγγλέζων, που σήμερα φτιάχνεται μόνο στη Κέρκυρα. Από χυμό λεμονιού, φυσικό λεμονέλαιο, τριμμένο τζίντζερ άριστης ποιότητος, άσπρες σταφίδες, νερό και ζάχαρη σήμερα παρασκευάζεται από μια μικρή βιοτεχνία του νησιού η οποία 'ζυμώνει' στα καζάνια της το ιστορικό αναψυκτικό. Σερβίρεται στα καφενεία από το Πάσχα ως το Φθινόπωρο και λόγω της μεγάλης ζήτησης πίνεται πάντα φρέσκια και πολύ παγωμένη.
Δείτε τις αναλυτικές μας πληροφορίες για τα εστιατόρια και τις ταβέρνες της Χώρας της Κέρκυρας και αντίστοιχα της Παλαιοκαστρίτσας στις οποίες μπορείτε να απολαύσετε όλα τα παραπάνω, μαζί με τις δυνατότητες on-line κρατήσεων που σας προσφέρουμε.
Τοπικά Προϊόντα
ΤΟ ΒΟΥΤΥΡΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Σε όλα τα σούπερ μάρκετ της Ελλάδας το καλύτερο βούτυρο γράφει στη συσκευασία του «Βούτυρο Κερκύρας» ή «τύπου Κερκύρας». Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή στο νησί παρασκευάζεται το πιο νόστιμο ολόπαχο βούτυρο στη χώρα. Μπορεί να οφείλεται στα βότανα του κερκυραϊκού αγρού και στις καλοζωϊσμένες αγελάδες που τα τρώνε ή οι ράτσες των αγελάδων που έφεραν στο νησί οι Βενετοί και οι Άγγλοι. Ίσως να οφείλεται και στον τρόπο παρασκευής, αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί είναι …επτασφράγιστο μυστικό.
ΤΟ ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ: Η λέξη προέρχεται από τα καντονέζικα της Κίνας και σημαίνει χρυσό πορτοκάλι. Πρόκειται για το μικρότερο είδος της οικογένειας των εσπεριδοειδών, αυτοφυές στην Κίνα. Η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι Fortunella margarita. Φτάνει σε ύψος μέχρι τα 2,5 μ. Ο καρπός ωριμάζει τον Δεκέμβριο και συλλέγεται με το χέρι ως το τέλος της άνοιξης. Στην Κέρκυρα το έφερε το 1924 από τις βρετανικές αποικίες, ο Sidney Merlin. Είναι ο βοτανικός που έδωσε το όνομά του στη άλλη γνωστή ποικιλία πορτοκαλιών, τα Merlin. Το Κουμκουάτ εγκλιματίστηκε αμέσως στα κτήματά του, στην περιοχή των Νυμφών. Σήμερα καλλιεργείται και σε άλλες ημιορεινές περιοχές του νησιού με άφθονα νερά, ως προϊόν με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΕΕ αρ. 2081/92). Ο καρπός έχει έντονη γλυκόπικρη γεύση και είναι πλούσιος σε βιταμίνες C και Α. Το λικέρ παράγεται από τα πέταλα των λουλουδιών που πέφτουν τον Αύγουστο και συλλέγονται με ειδικά δίχτυα για να γίνουν εκχύλισμα χωρίς καμία προσθήκη χρωστικής ουσίας. Το λικέρ, το γλυκό του κουταλιού και η μαρμελάδα από κουμκουάτ πωλούνται παντού στο νησί, συσκευασμένα σε ευφάνταστα φιαλίδια και βάζα.
Η ΤΖΙΤΖΙΜΠΥΡΑ: (που θα την ακούσετε και τσιτσιμπύρα), είναι ένα αφρώδες, μη αλκοολούχο, αναψυκτικό το οποίο παρασκευάζεται από χυμό λεμονιού, ζάχαρη και πιπερόριζα (ginger). Έφτασε στην Κέρκυρα την περίοδο της Βρετανικής Αρμοστείας. Έως τα μέσα του 19ου αι. το σέρβιραν σε όλα τα καφενεία του νησιού και μέχρι το 1980 λειτουργούσαν αρκετά παρασκευαστήρια.
Αλλά τότε ήρθε η Coca Cola στην Κέρκυρα υποχρεώνοντας τις αρχές να θέσουν πιο αυστηρές προδιαγραφές για τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις τζιτζιμπύρας με αποτέλεσμα σιγά σιγά να κλείσουν. Σήμερα το μοναδικό εμφιαλωτήριο του νησιού βρίσκεται στο χωριό Καλαφατιώνες. Κλινικές έρευνες έχουν δείξει ότι η τζιτζιμπύρα έχει αντιεμετική, αντιοξειδωτική και αντιπυρετική δράση.
ΟΙ ΜΑΝΤΟΛΕΣ: Madorla στα ιταλικά είναι το αμύγδαλο. Μάντολα ή μάντολες (στον πλυθυντικό) στην Κέρκυρα είναι το καραμελωμένο αμύγδαλο, ένα γλύκισμα που υπάρχει σε όλα τα σπίτια του νησιού, στους φούρνους, στα ζαχαροπλαστεία και σε αρκετά καταστήματα τουριστικών ειδών. Η Κέρκυρα φημιζόταν ανέκαθεν για τον αμυγδαλεώνα της. Σε μια εποχή, ωστόσο, που η ζάχαρη ήταν είδος πολυτελείας και την μετέφεραν τα βενετσιάνικα καράβια από μακριά, κάποιος σκέφτηκε να καραμελώσει και να καβουρδίσει τα αμύγδαλα σε ζάχαρη και κάπως έτσι προέκυψαν οι μάντολες.
ΑΛΛΑΝΤΙΚΑ: Άλλη μια γευστική ιδιαιτερότητα της Κέρκυρας είναι τα αλλαντικά της. Φτιαγμένα από εξαιρετικής ποιότητας κρέατα, ωριμασμένα όσο πρέπει και αρωματισμένα με βότανα της υπαίθρου, διατίθενται σ’ όλα τα σούπερ μάρκετ και τα χασάπικα. Οι πιο χαρακτηριστικοί τύποι ντόπιων αλλαντικών είναι:
Μπουρντούνι: Πηγμένο αίμα μόσχου σε μεγάλα έντερα (με κρεμμύδι, σκόρδο, κανέλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, αλάτι, πιπέρι και κομματάκια από χοιρινό λίπος).
Χωριάτικα λουκάνικα: Χοιρινό κρέας (με πολύ πάχος μαζί με κομμάτια άπαχου κρέατος αλεσμένα με σκόρδο, αλάτι, ολόκληρα πιπέρια και ρίγανη) γεμισμένο σε ξεπλυμένα με κρασί έντερα και καπνισμένο.
Νούμπουλο φουμικάδο: Χοιρινό κόντρα φιλέτο, αλατισμένο και πασπαλισμένο με πιπέρι, περασμένο σε έντερο και καπνισμένο σε φωτιά με κλαδιά από αρωματικά φυτά (φασκόμηλο, φλησκούνι, σκίνο, δάφνη, μυρτιά, ρίγανη και φλούδες από αμύγδαλα).
Σαλάδο: Αλεσμένο χοιρινό κρέας με πολύ πιπέρι και αλάτι, καπνισμένο με αρωματικά φυτά.
Χοιρομέρι φουμικάδο: Χοιρομέρι αλατισμένο με νιτρικό άλας και πρεσαρισμένο σε βάρη για μια εβδομάδα. Στη συνέχεια κρεμιέται και καπνίζεται σε φωτιά από αρωματικά είδη φυτών.
Δείτε τις αναλυτικές μας πληροφορίες για τα εμπορικά καταστήματα της Χώρας της Κέρκυρας και αντίστοιχα της Παλαιοκαστρίτσας , στα οποία μπορείτε να βρείτε τα παραπάνω προϊόντα, μαζί με τις ειδικές on-line προσφορές που σας παρέχουμε για αυτά.