Στην Αρχαία Ελλάδα η φιλοξενία εθεωρείτο πράξη αρετής.
Τους ξένους προστάτευαν ο Ξένιος Δίας και η Αθηνά η Ξενία, όπως και οι Διόσκουροι Κάστωρ και Πολυδεύκης.
Υπήρχε θεία απαίτηση για την περιποίηση των ξένων και εθεωρείτο αμάρτημα η κακή αντιμετώπισή τους.
Στα χρόνια του Ομήρου, σε όποιο σπίτι και αν πήγαινε ένας ξένος, θα έβρισκε φιλοξενία. Κάτι τέτοιο αφορούσε όλες τις Πόλεις Κράτη της Ελλάδας, αν και οι Θεσσαλοί και οι Αθηναίοι φημίζονταν ειδικά για τα φιλόξενά τους αισθήματα.
Ο ξένος βέβαια της εποχής του Ομήρου δεν ήταν τουρίστας, αλλά αγγελιοφόρος, εξόριστος, ταξιδιώτης, περιηγητής.
Παρ’ όλα αυτά η πατροπαράδοτη φιλοξενία ζει και βασιλεύει και σήμερα από την μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη.
Χωρίς να σημαίνει πως στην σημερινή εποχή ο Έλληνας θα κοιμίσει στο σπίτι του όποιον κτυπήσει την πόρτα του, – αν και υπάρχει και αυτή η πιθανότητα σε κάποια χωριά – έχει βαθειά ριζωμένη μέσα του την αίσθηση της φιλοξενίας με την αρχαιοελληνική έννοια και νοιώθει υπεύθυνος για το «ευ διάγειν» του επισκέπτη της χώρας του.
Είναι χαρακτηριστική η προθυμία του περαστικού στο δρόμο να δώσει μια πληροφορία ή μια οδηγία για το δρόμο, το χαμόγελο με το οποίο συνοδεύει το «kalimera» (που σημαίνει good morning) ο κάθε επαγγελματίας ή όχι με τον οποίο θα μιλήσετε, η ευγένεια των γκαρσονιών στην ταβέρνα και η αγωνία του ιδιοκτήτη να περάσετε και να φάτε καλά και να σχηματίσετε θετική γνώμη για το μαγαζί του…
Και μην ξεχνάτε πως η ελληνική λέξη "φιλοξενία" (philoxenia), είναι σύνθετη και σημαίνει «αγάπη προς τον ξένο»….
Κάποιοι υποστηρίζουν πως η φιλοξενία είναι ελληνική εφεύρεση!
Όσον αφορά την διασκέδαση, μπορεί να μην είναι (εξ’ ολοκλήρου) ελληνική εφεύρεση, αλλά σίγουρα οι Έλληνες την έχουν αναγάγει σε… τέχνη!
Η Ελλάδα διασκεδάζει παντού: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Ρόδος, Πάρο, Νάξο, Σπέτσες. Και φυσικά, στα διεθνή «στέκια»: στην Μύκονο, το νησί συνώνυμο της διασκέδασης στην Ελλάδα, που συγκεντρώνει φανατικούς θαυμαστές από όλο τον κόσμο, στη Χερσόνησο και τα Μάλια στην Κρήτη, στον Λαγανά στη Ζάκυνθο, στον Κάβο στην Κέρκυρα.
Γνωρίστε ένα προς ένα τα χίλια πρόσωπα της ελληνικής διασκέδασης: χαλάρωση στα μπαρ πολυτελών ξενοδοχείων με lounge μουσική, στα ρετρό μπαράκια των νησιών, με τη σελήνη να φωτίζει τη θάλασσα και τα πλοία υπό τους ήχους κλασικού ροκ ή τζαζ, χορός και φλερτ στην άμμο, στα παραλιακά μπαρ των οργανωμένων παραλιών, όπου τα κερασμένα σφηνάκια δεν τελειώνουν και τα κοκτέιλ φτιάχνονται μόνο για εσένα.
Έθνικ, ροκ, λάτιν και ελληνική μουσική στα στιλάτα μπαρ, που στολίζουν τα καλντερίμια των νησιών, τους δρόμους των ορεινών οικισμών και τις πόλεις όλης της Ελλάδας.
Πανηγύρια και γιορτές στις πλατείες των χωριών, όπου θα βρεθείτε και εσείς σε έναν μεγάλο κύκλο, χέρι-χέρι με τους ντόπιους να χορεύετε σε παραδοσιακούς ελληνικούς σκοπούς.
Και στο τέλος, ποιος ξέρει, ίσως σας βρει το ξημέρωμα να χορεύετε συρτάκι στην πίστα κάποιου από τα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης με ελληνικό ρεπερτόριο…
Ναι, καλά το καταλάβατε!
Η διασκέδαση στην Ελλάδα δεν έχει νόρμες και κανόνες.
Είναι αυθόρμητη, αναπάντεχη και κομμένη-ραμμένη στα μέτρα σας. Εσείς ορίζετε το πλαίσιο και τα όρια.
Το σίγουρο είναι πως δεν θα μείνει κανείς παραπονεμένος, όποια και αν είναι τα γούστα του…
Απομόνωση με malt ουίσκι, ρομαντισμός με επώνυμο κρασί, πολυκοσμία με κοσμικά κοκτέιλ, mainstream με αναψυκτικά χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ, πριβέ καταστάσεις με σαμπάνια, έθνικ συνευρέσεις με ούζο και τσίπουρο, underground σκηνές με βότκα και τεκίλα, new age μουσικά στέκια με σφηνάκια καρπούζι, ροκ δρώμενα με μπύρες, τζαζ αποδράσεις με μοχίτο και μαργαρίτες, λάτιν και ντίσκο πίστες με κοκτέιλ με ομπρελίτσες… όλοι θα βρουν κάτι που να τους ταιριάζει και θα περάσουν αξέχαστα…
Απλά, μην ξεχάσετε να ανεβάσετε τις selfies στο διαδίκτυο για να ζηλέψουν οι φίλοι σας…